Hannah Ritchie’nin bu eseri, çevresel krizlerin ortasında umut dolu ve bilim temelli bir yaklaşımı savunuyor. ‘Dünyanın Sonu Değil’ (‘Not the End of the World’), dünyayı kurtarmak için çok geç kalındığı düşüncesinin verilerle çürütülebileceğini ortaya koyuyor. Medyada sıkça karşılaşılan felaket senaryolarının insanları karamsarlığa sürüklediğini ve eylemsizliğe ittiğini vurguluyor. Oysa veriler, küresel çapta birçok alanda iyileşme yaşandığını gösteriyor: Temiz enerji yatırımları artmakta, orman kaybı bazı bölgelerde yavaşlamakta ve çevre bilinci her geçen gün yaygınlaşmaktadır.
Kitap; iklim değişikliği, enerji kullanımı, plastik atıklar, gıda güvenliği ve biyolojik çeşitlilik gibi kritik meseleleri yalın bir dille işliyor. Ritchie, bu karmaşık sorunların çözümünün bireysel tercihlerden çok sistem düzeyinde değişimlerle mümkün olacağını savunuyor. Tarımda verimliliğin artırılması, yenilenebilir enerjiye geçiş ve israfın azaltılması gibi somut öneriler sunuyor.
Yazarın temel tezi şudur: Umut, pasif bir iyimserlik değil; verilere dayalı, eylem çağrısı içeren bir güçtür. Gelecek hâlâ bizim elimizde. Korkuya dayalı anlatılar yerine, bilgiye dayalı kolektif çözümler üretmeliyiz. ‘Dünyanın Sonu Değil’, felakete değil dönüşüme, yılgınlığa değil dayanışmaya çağırıyor. Bilimin rehberliğinde, gezegenimizi yaşanabilir kılmak için hâlâ zamanımız var.
- Künye: Hannah Ritchie – Dünyanın Sonu Değil: Sürdürülebilir Bir Dünya Kuran İlk Nesil Olmanın Yolları, çeviren: Sema Utkueri, Boyner Yayınları, ekoloji, 392 sayfa, 2025
Dipnotski 