Nikolay Vasilyeviç Gogol’ün 200. yaşının anısına yayımlanan ‘Ölü Canlar’da, romanın 1901 Rusça baskısındaki çizimler de yer alıyor.
Elimizdeki baskıda ayrıca, Melih Cevdet Anday, Andrey Belıy, Mihail M. Bahtin ve Sabri Gürses’in, romana dair kaleme aldıkları yazılar da bulunuyor.
Bilindiği gibi, Puşkin’in verdiği fikirle, romanının ilk bölümünü 1841’de bitiren Gogol, 1852’de bir sinir buhranının ertesinde ‘Ölü Canlar’ın ikinci bölümünün elyazmalarını yakmıştı.
Yazar burada, başkahramanı Çiçikov’un dolandırıcılık faaliyetleri üzerinden, 19. yüzyıl Rus toplumunun kanunlarını ve sınıfsal ilişkilerini kıyasıya eleştiriyor.
Roman temelde, Çiçikov’un, toprak sahiplerinden ölmüş olan serflerinin belgelerini satın alarak, kendisini çok sayıda “can”a sahip bir soylu olarak gösterme çabalarını hikâye ediyor.
- Künye: Nikolay Vasilyeviç Gogol – Ölü Canlar, çeviren: Erol Güney ve Melih Cevdet Anday, yayına hazırlayan: Sabri Gürses, Everest Yayınları, roman, 392 sayfa
Dipnotski 