Ulus Atayurt’la şehirlerin labirentlerinde bir gezintiye çıkıyoruz. Barcelona’nın kalabalığından İstanbul’un karmaşasına, Bodrum’un tatilci atmosferinden New York’un devasa siluetine uzanan bu yolculuk, kapitalizmin kentler üzerindeki görünmez ama derin izlerini takip ediyor. Bu sadece bir coğrafi keşif değil, aynı zamanda emlak piyasasının finansal sistemdeki kilit rolüne, barınma hakkının kutsallığına ve kriz anlarında yeşeren dayanışma ruhuna dair keskin bir bakış. Para nedir ki? Platform kapitalizmi kamusal bir fayda yaratabilir mi? Atayurt bu soruları sorarken, Ernst Bloch’un o unutulmaz uyarısını fısıldıyor: “Kaybın en trajik biçimi güvende olmanın değil, her şeyin farklı olabileceğini hayal etme yetisinin kaybıdır.”
Kitaptan bir alıntı:
“Düşüncelerin ‘belli bir kültürde kök salma’ hali sadece büyük buluşlar için değil, ‘kuramın gündelik hayatı’ diye adlandırabileceğimiz (örneğin bir işgal evinin zamanı genişleten heterotopik mekânı, kentsel rant ve finansal kapitalizm ilişkisine dair eğitim veren bir kiracılar sendikası, orta-üst sınıf bir tatil kasabasının mikro-faşist ekolojisinde yeşeren haklı sorular vb.) durumlar için de geçerli. Kuram ve gündelik yaşamın buluştuğu yer iktidarlar tarafından sürekli unutturulmaya çalışılan kolektif hafızanın mekânıdır. İnsan dikkatli bakınca düşüncenin sokaklarda volta attığını görebilir.”
- Künye: Ulus Atayurt – Akrabalar ve Köstebekler: Kentlere Barınma Hakkına ve Paraya Dair, Metis Yayınları, inceleme, 216 sayfa, 2025
Dipnotski 