Burcu Pelvanoğlu – İmge ve İmaj (2019)

Resim ve roman, Tanzimat’la birlikte kültür hayatımıza giren türlerdi.

Bu yönüyle, ülkenin modernleşme tarihinde bu iki tür, çok önemli roller üstlendi.

Burcu Pelvanoğlu’nun eldeki özgün çalışması da, romanın ve resmin Tanzimat’tan 1960 uzanan serüvenini izleyerek Türkiye’deki modernleşmenin zihin yapısını gözler önüne seriyor.

Bu zaman zarfında romanın ve resmin birbiriyle nasıl etkileşime girdiğini, ayrıca sanatçıların buluşma mekânlarının dönemsel olarak nasıl dönüştüğünü izleyen çalışma, bunu yaparken de ülkenin kültür hayatının sağlam bir fotoğrafını çekiyor.

Pelvanoğlu’nun eseri, hem toplumsal dönüşümlerin sanattaki yansımalarını ortaya koymasıyla ve daha da önemlisi, kültür hayatımızı biçimlendiren olguları disiplinlerarası ve tarihsel bir bakışla ele almasıyla çok önemli.

  • Künye: Burcu Pelvanoğlu – İmge ve İmaj: Türkiye’de Resim ve Edebiyatta Ortak Dil, Corpus Kitap, sanat, 376 sayfa, 2019

Jean-Yves Jouannais – Yapıtsız Sanatçılar (2019)

Gözümüzün önünde hep yaratmış yazar ve sanatçılar vardır, zira onlar iddia etmiş, üretmiş ve ortaya koymuşlardır.

Oysa madalyonun öteki yüzündekileri, yani yaratmayı reddetmiş yahut yaratmaktan bunalmış olan yazar ve sanatçıları ise doğal olarak görmeyiz.

İşte bu enfes kitap da, ikinci gruptaki kişiler hakkında.

Burada kimler yok ki:

Sessizliği seçmiş Marcel Duchamp’tan Jacques Vaché’nin sanatsız sanatına, Félicien Marboeuf’ün yazılmamış romanlarından Harald Szeemann’ın Saplantılar Müzesi’ne, Félix Féneon’un üç satırlık haberlerinden Edie Sedgwick’in hızlı yaşamına ve Roland Barthes’ın yarım kalmış sayfalarına…

Jean-Yves Jouannais’in bunun gibi pek çok dikkat çekici örnek barındıran kitabı, yalnızca “yapmamayı yeğleyen” sanatçıların dünyasından ilginç ayrıntılar sunmakla kalmıyor, aynı zamanda okurunu yaratmak, yaratıcı süreç ve ret etmek üzerine derinlemesine düşünmeye de davet ediyor.

Künye: Jean-Yves Jouannais – Yapıtsız Sanatçılar: Yapmamayı Yeğlerim, çeviren: Eda Sezgin, Corpus Kitap, inceleme, 208 sayfa, 2019