Ferhat Jak İçöz – Anlam, Cesaret, Ölüm, Hiçlik (2025)

Ferhat Jak İçöz’ün ‘Anlam, Cesaret, Ölüm, Hiçlik’ adlı kitabı, varoluşçu psikoterapinin temel kavramlarını Türkiye’nin kültürel ve toplumsal gerçekliği içinde yeniden düşünmeye davet eden bütünlüklü bir çalışma sunuyor. Varoluşçu yaklaşımın insanın anlam arayışı, özgürlükle gelen sorumluluk, ölüm ve hiçlik gibi sınır deneyimleri üzerine kurulu yapısını yalnızca kuramsal bir çerçeve olarak değil, terapötik ilişkide canlı biçimde işleyen bir süreç olarak ele alıyor.

Kitap, felsefi arka planı sade bir dille anlatırken, bu kavramların seans odasında nasıl somutlaştığını — danışanın deneyimini fenomenolojik olarak takip etmekten terapötik diyaloğun nasıl kurulduğuna, zorlayıcı duygularla çalışmaktan vaka formülasyonu oluşturmaya kadar — uygulamaya dönük araçlarla gösteriyor. Böylece varoluşçu düşüncenin soyut kavramları, klinik pratikte elle tutulur bir karşılık kazanıyor.

İçöz’ün çalışması, Türkiye’deki ruh sağlığı alanının hızla çeşitlenen ihtiyaçlarına yanıt veren bir rehber niteliğinde. Hem terapistler hem psikoloji öğrencileri hem de varoluşsal sorularla ilgilenen okurlar için, insanın dünyaya “atılmışlığı”, ilişkilerdeki kırılganlığı, seçimlerin ağırlığı ve anlam üretme çabasını birlikte düşünmeye imkân veren kapsamlı bir kaynak.

‘Anlam, Cesaret, Ölüm, Hiçlik’, varoluşçu psikoterapiyi ülkemiz bağlamında erişilebilir kılmasıyla, Türkiye’deki psikoterapi literatürüne önemli bir katkı olarak öne çıkıyor.

  • Künye: Ferhat Jak İçöz – Anlam, Cesaret, Ölüm, Hiçlik, Epsilon Yayıncılık, psikoloji, 464 sayfa, 2025

Sigmund Freud – Uygarlığın Huzursuzluğu (2025)

Sigmund Freud’un bu eseri, insan doğası ile uygarlığın yarattığı düzen arasındaki çatışmayı derinlemesine inceliyor. Freud, insanın içgüdüsel arzuları ile toplumun kuralları arasında kaçınılmaz bir gerilim bulunduğunu savunuyor. Uygarlık, bireysel özgürlükleri sınırlayarak ortak yaşamı mümkün kılıyor ancak bu sınırlama, bireyde sürekli bir huzursuzluk yaratıyor. İnsan, doğası gereği haz arayan ve saldırganlık içeren bir varlık olarak tanımlanıyor; oysa toplum, bu eğilimleri bastırmaya zorlayarak suçluluk duygusunu içselleştiriyor.

Freud’a göre uygarlığın ilerlemesi, teknik ve kültürel kazanımlarla birlikte bireyin iç dünyasında artan bir baskı yaratıyor. Vicdanın kökeninde, içe yöneltilmiş saldırganlık bulunuyor; bu da süperego aracılığıyla bireyin kendine karşı acımasızlaşmasına neden oluyor. Dini inançların sunduğu “ilahi baba” fikri, bu içsel çatışmanın geçici bir tesellisi olarak görülüyor. Ancak Freud, dinin huzursuzluğu ortadan kaldırmadığını, yalnızca onu şekil değiştirmiş bir biçimde sürdürdüğünü belirtiyor.

‘Uygarlığın Huzursuzluğu’ (‘Das Unbehagen in der Kultur’), insanlığın mutluluk arayışını temelden sorguluyor. Freud, uygarlığın bireye güvenlik sağlarken içsel özgürlüğünü tahrip ettiğini, bu yüzden insanın ne tamamen mutlu ne de tamamen uyumlu olamayacağını ileri sürüyor. Sonuçta kitap, modern insanın kendi yarattığı düzen içinde neden tatmin bulamadığını psikolojik bir çerçevede açıklayarak hem bireysel hem toplumsal düzeyde kalıcı bir gerilimin kaçınılmazlığını ortaya koyuyor.

  • Künye: Sigmund Freud – Uygarlığın Huzursuzluğu, çeviren: Ferhat Jak İçöz, Sel Yayıncılık, psikanaliz, 96 sayfa, 2025