Etiket: Namık Kemal

Namık Kemal – Selahaddin (2010)

‘Selahaddin’, Namık Kemal’in aynı zamanda biyografi niteliği taşıyan ve onun edebi yetkinliğinin de iyi örneklerinden olan ‘Evrak-ı Perişan’ın bir bölümü.

Namık Kemal bunu, ünlü tarihçi Michaud’nun ‘Haçlı Tarihi’ başlıklı kitabına cevaben kaleme almış.

Yazar burada, Batılı tarihçilerin, İslam tarihine ve büyük İslam kumandanlarından Selahaddin-i Eyyûbî’nin Haçlı Seferleri sırasındaki kahramanlıklarına ilişkin yaptıkları yanlı ve yanlış beyanlarına cevap veriyor.

Eldeki çevirinin bir özelliği de, daha öncekilerin aksine ‘Selahaddin’i sansürsüz olarak okura sunması. Kitabı yayına hazırlayan, ayrıca transkripsiyonunu da yapan Mithat Kutlar, eserin daha önceki çevirilerinde başvurulan sansür sonucunda, Kürdistan yerine  ‘Güneydoğu Anadolu’, ‘Kuzey Irak’ ya da ‘Yukarı Irak’ gibi kelimelerin tercih edilişini, orijinal metinle karşılaştırarak ortaya koyuyor.

  • Künye: Namık Kemal – Selahaddin, yayına hazırlayan: Mithat Kutlar, Avesta Yayınları, tarih, 78 sayfa

Sadık Usta – Türk Ütopyaları (2014)

Sadık Usta, Türkiye’nin ütopya envanterini ortaya çıkarıyor ve bunu yaparken de,

Türk aydınının ütopya kavramıyla ilk kez ne zaman tanıştığını,

Ütopya yazını ve bu yazın türünün örneklerinin ne zaman ortaya çıktığını,

Ülkemizde ütopyaya dair bir geleneğin olup olmadığını

Ve alana dair akademik çalışmaların ne zaman başladığını aydınlatıyor.

Usta, Batı aydınlanmasının Türkiye’ye etkilerini, Türk edebiyatında modernleşmeyi ve Jöntürkler ile Kemalistlerin ütopyalarını ele alırken, Ziya Paşa, Namık Kemal, İsmail Gaspıralı, Hüseyin Cahit Yalçın, Ahmet Ağaoğlu gibi yazarların kaleme aldığı ütopyalardan bir seçki de sunuyor.

  • Künye: Sadık Usta – Türk Ütopyaları, Kaynak Yayınları, inceleme, 404 sayfa

Selim İleri – Kamelyasız Kadınlar (2011)

  • KAMELYASIZ KADINLAR, Selim İleri, Everest Yayınları, inceleme, 265 sayfa

 

Selim İleri, yeni bir baskıyla yayımlanan ‘Kamelyasız Kadınlar’da, 19. yüzyılın sonlarından 20. yüzyıl başlarına kadar, Türkiye edebiyatının öncü isimlerinin, eserlerinde kadına nasıl yer verdiklerini inceliyor. İleri bu sorgulamayı da, Namık Kemal’in ‘Âkif Bey’ oyunu ile Samipaşazade Seza’nin ‘Sergüzeşt’ ve Halit Ziya Uşaklıgil’in ‘Aşk-ı Memnu’ adlı romanları gibi, köşe taşı olarak tanımlanabilecek üç eseri temel alarak yapıyor. Çağdaş Türkiye edebiyatında kadın karakterlerin nasıl şekillendiğini, kendine has duyarlı ve detaya inen anlatımıyla ortaya koyan İleri’nin çalışması, başka eserlere yaptığı göndermelerle de dikkat çekiyor.