Claire Bishop’un ‘Yapay Cehennemler’i, geniş bir tarihsel perspektifle çağdaş sanatta katılımcılığın izini sürüyor.
Kitapta,
- İtalyan Fütürizmi,
- Rus Konstrüktivizmi,
- Dada,
- Sitüasyonizm,
- Yaratıcılık ve kültür politikası,
- Özgürleşmiş izleyiciler,
- Sanat ve sadizm,
- Sitüasyonist Enternasyonalizm,
- Bir terör eylemi olarak sanat,
- Topluluk sanatları hareketi,
- Emek ve haz olarak performans,
- Sanatta sapkınlık ve sahicilik,
- Doğu Avrupa, Arjantin ve Paris’teki Happening’ler,
- 1970’lerin topluluk sanatı hareketi,
- Sanatçının özerkliği,
- İşbirliğine dayalı sanatın gelişimi,
- Sanatta estetiğin etikle yüzleşme süreci,
- Ve Thomas Hirschhorn, Tania Bruguera ve Paul Chan gibi sanatçıların eğitim projeleri gibi, çağdaş sanatın gelişimindeki birçok dönüm noktası tartışılıyor.
Katılımcı estetiğin gelişimini kapsamlı bir şekilde ortaya koyması, ayrıca bunu yaparken zengin örnekler sunmasıyla önem arz eden çalışmanın, ilk yayınlandığı zamanlarda beraberinde önemli tartışmaları getirdiğini de belirtelim.
- Künye: Claire Bishop – Yapay Cehennemler: Katılımcı Sanat ve İzleyici Politikası, çeviren: Mine Haydaroğlu, Koç Üniversitesi Yayınları, sanat, 394 sayfa, 2018
Dipnotski 