Tiyatro hayatı değiştirmenin bir biçimi.
Boal buna, tiyatronun zorunlu olarak politik olduğu savını da ekliyor ve seyircileri pasif bir konumda oyuncuları izlemekle yetinmeyen aktif katılımcılar olarak görüyor.
Bu amaçla Aristo, Machiavelli, Hegel ve Brecht’in fikirleri tartışmaya açılıyor.
- Künye: Augusto Boal – Ezilenlerin Tiyatrosu, çeviren: Necdet Hasgül, Boğaziçi Üniversitesi Yayınları
Dipnotski 