Etiket: Hüseyin Oruç

Kolektif – Dünyada ve Türkiye’de Barış Süreçleri (2017)

Ekim 2016’da düzenlenen bir konferansta, Kolombiya, Filipinler ve Endonezya’da barış süreçlerinde aktif rol almış, müzakerelere katılmış kişilerin deneyimlerini bir araya getirmişti.

Bu çalışma ise, söz konusu konferansın ürünü olarak ortaya çıktı.

Kitapta,

  • Barış süreçlerinde ve canlandırılmasında sivil toplumun rolü,
  • Çözüm sürecinin toplumsallaştırılması,
  • Çözüm sürecinde üçüncü tarafların rolü,
  • Temel yasa hazırlığı,
  • Çatışmaların sona erdirilmesi,
  • Barışı bekleyen güçlükler,
  • Hakikat komisyonunun kuruluşu,
  • Ve müzakere süreçlerinde kapsayıcı uygulamalar gibi konular ayrıntılı bir şekilde tartışılıyor.

Kitapta, Türkiye’de Kürt Açılımı ile adlandırılan barış sürecine dair Cuma Çiçek imzalı kapsamlı bir analiz de yer alıyor.

Çiçek burada, Kürt çatışmasındaki uzlaşı arayışlarını, çözüm sürecindeki başarısızlığın ulusal ve uluslararası dinamiklerini ve diyalog ve müzakereye dönüşün imkânlarını irdeliyor.

Kitaba katkıda bulunan isimler ise şöyle: Evren Balta, M. Nur Djuli, Pieter C. Feith, Sevtap Yokuş, Miriam Coronel Ferrer, Mohagher Iqbal, Hüseyin Oruç, Çerağ Esra Çuhadar, Kristian Herbolzheimer, Catalina Diaz, Helga Flamtermesky, Quintin Oliver, Thania Paffenholz, Roger Mac Ginty, Neophytos Loizides ve Cuma Çiçek.

  • Künye: Kolektif – Dünyada ve Türkiye’de Barış Süreçleri, derleyen: Ayşe Betül Çelik, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, siyaset, 260 sayfa, 2017

 

Zygmunt Bauman – Hermenötik ve Sosyal Bilimler: Anlama’ya Dair Yaklaşımlar (2017)

Dünyanın önde gelen sosyal bilim teorisyenlerinden Zygmunt Bauman bu çalışmasında, sosyal bilimin, 16. yüzyılda, göreceli belirsizliğinden kurtularak hızla bilimsel tartışmaların merkezine oturmuş hermenötiğin meydan okumasına verdiği muhtelif yanıtları ele alıyor.

On sekizinci yüzyılın sonlarına kadar hermenötiğin kendi önüne koyduğu “açıklığa kavuşturma” vazifesinin, yazılı kaynakların orijinal, çarpıtılmamış mesajı için bir araştırma olarak görüldüğünü, hermenötik ne kadar güçlü ve vazgeçilmez de olsa haklı olarak sadece bir araç olarak görüldüğünü belirten Bauman, bu durumun 18. yüzyıldan sonra değiştiğini söylüyor.

Düşünür, hermenötikte 18. yüzyıldan sonra vahim bir kayma meydana geldiğini savunuyor ve bundan sonra hermenötiğin metinlerin salt eleştirisinin ötesine geçtiğini, tarihsel bilginin ve dolayısıyla da genel olarak toplumsal bilginin, doğası ve amaçları hakkında güç sorular sormaya başladığını belirtiyor.

Bauman kitabında hermenötiğe dair sorgulamasını geniş bir zaman diliminde ve Karl Marx, Max Weber, Karl Mannheim, Edmund Husserl, Talcott Parsons ve Martin Heidegger gibi isimlerin düşüncelerini eleştirel bir perspektifle değerlendirerek yürütüyor.

  • Künye: Zygmunt Bauman – Hermenötik ve Sosyal Bilimler: Anlama’ya Dair Yaklaşımlar, çeviren: Hüseyin Oruç, Ayrıntı Yayınları, sosyoloji, 336 sayfa