Orhan Kemal – Kardeş Payı (2006)

  • KARDEŞ PAYI, Orhan Kemal, Epsilon Yayıncılık, öykü, 120 sayfa

Orhan Kemal’in kitaba ismini veren ‘Kardeş Payı’ öyküsü, 1958 yılında Sait Faik Hikâye Ödülü’nü almıştı. Orhan Kemal’in Epsilon Yayıncılık’ın yeniden yayımladığı kitaplarının sonuncusu olan Kardeş Payı, yazarın on yedi öyküsünü bir araya getiriyor. Kitap, karınlarını doyurmak, hayatta kalabilmek için, her yeni güne mücadele ile başlayan, ağzı bozuk, bazen arkadaşını bile harcamaktan çekinmeyen, şarap içerek avunmaya çalışan küçük insanların ve işçilerin öykülerini anlatıyor. Orhan Kemal’i bilenler, onun genç yaşında çalışmak zorunda olduğunu, bu zorlu yaşamla kavga etmeye erken dönemde başladığını ve böylece öykülerinin de, mecburen, yazarın o zorlu dönemlerinden izler taşıdığını bilir. Kardeş Payı’ndaki öyküler de, böylesi zorlu bir kişisel deneyimin ürünü olarak değerlendirilmeli.

Güven Turan – Bakır Çalığı (2006)

  • BAKIR ÇALIĞI, Güven Turan, Yapı Kredi Yayınları, deneme, 94 sayfa

‘Bakır Çalığı’, Güven Turan’ın, 1968-2005 yılları arasında kaleme aldığı aforizmalarından oluşuyor. Bu aforizmalar, kadın-erkek ilişkileri, okumak, yazmak, şiir, siyaset, toplum, yaşam ve ölüm gibi çok sayıda konuyu barındırıyor. Daha önce şiir, öykü, roman ve deneme kitapları yayımlanan Turan, yaptığı çok sayıda çeviriyle de bilinir. Bu kitaptaki aforizmaların, aforizma-şiir benzeşmesi düşünüldüğünde, en çok Turan’ın şairlik yönünden beslendiğini söylemek mümkün. Kitaptan birkaç aforizma: “Tarihçiler cinayetlere yüce bir anlam yüklemeye çalışan çok kötü dalkavuklardır.”; “İnsanları yargılamak zorunda olanlar insancıl duyguları yitirmek zorundadırlar. Gerçekte, fazla zorlanmadan bu duruma gelirler zaten.”; “Baktığım zaman, dokunmayı düşünmediğim bir kadın ‘yok’ demektir benim için.”