Boris Vian’ın henüz yirmi altı yaşındayken yazdığı, fakat oyunbazlığı, dilsel oyunları ve bilinçli anlam bozulmalarıyla dikkat çeken hareketli ve eğlenceli bir hikâye.
‘Pekin’de Sonbahar’, başkahramanı Amadis Dudu’nun Paris’te otobüse binmek için verdiği absürd mücadeleyle açılıyor.
Fakat bu, tüm tuhaflıklarına rağmen daha başlangıçtır.
Zira kahramanımız, tüm çabalarına rağmen işe yetişemeyecek, üstüne üstlük kendini bilindik dünyalara hiç benzemeyen bir garip alem Egzopotamya’da bulacaktır.
Bu gelişme, hikâyenin tam anlamıyla hareket kazandığı, sıra dışı olayların peş peşe dizildiği maceraların yaşanmasını beraberinde getirir.
Boris Vian, kendine has yaratıcılığıyla bize hem hızla akan, hem çok eğlenceli hem tuhaf ve hem de usta işi dil oyunlarıyla göz dolduran bir hikâye sunuyor.
- Künye: Boris Vian – Pekin’de Sonbahar, çeviren: Alev Er, Sel Yayıncılık, roman, 302 sayfa



