Yazılama Yayınları – Sayfa 4

Ozan Özgür – Gecenin Kapıları (2013)

Ozan Özgür, genişletilmiş ve güncellenmiş bir baskıyla yayınlanan ‘Gecenin Kapıları’nda, 1978 yılında TİP’li yedi gencin öldürülmesini merkeze alarak Türkiye’nin karanlık yakın dönemine uzanıyor.

Dönemin yetkin bir panoramasını sunan Özgür, gaddarca işlenen cinayetlerin kurbanı olan yedi gençten her birinin dünyasına indiği gibi, Abdullah, Ercüment, Mahmut, Kürşat, Haluk, Bünyamin, İbrahim, Duran ve Ömer gibi, cinayeti işleyen katilleri de karşımıza çıkarıyor.

Künye: Ozan Özgür – Gecenin Kapıları, Yazılama Yayınları, roman, 492 sayfa

Mahmut Dikerdem – Mahmut Dikerdem: Eserler (2013)

MAHMUT DİKERDEM: ESERLER, derleyen: E. Zeynep Güler, Yazılama Yayınları, siyaset, 847 sayfa

Elimizdeki çalışma, büyükelçi, Barış Derneği Başkanı Mahmut Şerafettin Dikerdem’in farklı gazete ve dergilerde yer almış yazılarından, konuşmalarından ve mektuplarından oluşuyor. Dikerdem bilindiği gibi, 1940’lardan 1990’lara uzanan çalkantılı yıllarda yaşamını demokrasi mücadelesine adamış, bunun için yargılanmış ve bedeller ödemiş isimlerden. Burada bir araya getirilmiş metinler, Dikerdem’in insan hakları, sol siyaset, sosyalizm, dış politika, işçi sınıfı, demokrasi mücadelesi, Kıbrıs sorunu, Ortadoğu’daki gelişmeler, Türk-Sovyet ilişkileri, Türk-Yunan gerginliği ve Dünya barışı gibi konulardaki fikirlerini kapsıyor.

Kaan Arslanoğlu – Kayıp Devrimin Öncesinde (2013)

KAYIP DEVRİMİN ÖNCESİNDE, Kaan Arslanoğlu, Yazılama Yayınları, roman, 210 sayfa

Kaan Arslanoğlu, tefrika roman geleneğini yeniden canlandırmayı amaçladığı ‘Kayıp Devrimin Öncesinde’yi bir gazetede yayınlamıştı. Siyasi tefrika roman tarzında kaleme aldığı romanında Arslanoğlu, Gezi Direnişi’ni hareket noktası olarak alıp Türkiye siyasetinden farklı aktörleri karşımıza çıkarıyor. Roman, ülkenin içinde bulunduğu siyasi çıkmazları, ağırlıklı olarak medya ünlülerinin meslekleri ve kişilikleriyle yaşadıkları krize odaklanarak analiz ediyor. Alaycı üslubuyla öne çıkan ve bir medya eleştirisi olarak da okunabilecek roman, bilhassa Türkiye’nin güncel meselelerini takip etmek isteyenlere hitap ediyor.

Özen Aşut – Boyun Eğmeyenler (2013)

BOYUN EĞMEYENLER, Özen Aşut, Yazılama Yayınları, roman, 318 sayfa

Özen Aşut, belgesel romanı ‘Boyun Eğmeyenler’de, 12 Eylül sürecinde Mamak Askeri Cezaevi’nde yaşananları hikâye ediyor. Kurgu karakterlerin yanı sıra, kimi kurmaca karakterlerle de karşımıza çıkan roman, cezaevinin kadın koğuşunda sergilenen mücadeleyi çok boyutlu bir kurguyla kayda geçiriyor. Aşut, hiçbir karakterin merkezi rol oynamadığı ve başkahramanının bizzat darbe olduğu romanında, 12 Eylül esnasında cezaevine yönelen muazzam baskıları, bu baskılara karşı güçlü bir iradeyle örgütlenen farklı sol geleneklerden gelmiş tutuklu ve hükümlüleri, darbe süreci Türkiye toplumunun içinde bulunduğu çelişkileri anlatıyor.

İlker Belek – Esnek Üretim, Derin Sömürü (2011)

ESNEK ÜRETİM, DERİN SÖMÜRÜ, İlker Belek, Yazılama Yayınları, siyaset, 263 sayfa

Esnek üretim konusunun, modern kapitalist sömürünün yeni bir biçimi olduğunu biliyoruz. İşte, ‘Postkapitalist Paradigmalar’ın da yazarı İlker Belek, ‘Esnek Üretim, Derin Sömürü’de bu sömürünün farklı boyutlarını ayrıntılı bir şekilde ortaya koyuyor. Belek, burada, esnek üretim, esnek teknoloji, esnek yönetim ve esnek istihdam biçimlerini, farklı ülkelerin somut deneyimlerini de ihmal etmeden inceliyor. “Toplam Kalite Yönetimi” ve “Kalite Çemberleri” gibi kavramları ele alan Belek, esnek üretimin işçi sınıfı üzerindeki etkilerini detaylı bir bakışla irdeliyor; esnek üretime karşılık, sosyalizmin işyeri ölçeğini nasıl planlayacağını tartışıyor.

Nevzat Evrim Önal – Anadolu Tarımının 150 Yıllık Öyküsü (2010)

ANADOLU TARIMININ 150 YILLIK ÖYKÜSÜ, Nevzat Evrim Önal, Yazılama Yayınları, tarih, 216 sayfa

Nevzat Evrim Önal ‘Anadolu Tarımının 150 Yıllık Öyküsü’nde, 1960-1980 döneminde hararetle yapılan bir tartışmaya, Türkiye tarımının kapitalistleşmesi konusuna geri dönüyor. Önal’ın buradaki temel tezi, Anadolu tarımının kapitalistleşme dinamiklerinin cumhuriyetin kuruluşundan çok daha eskiye, Tanzimat’a kadar dayandığıdır. Yazar, bu tezinden hareketle, tarım toprakları üzerinde ilk kez özel mülkiyet hakkının tanındığı 1858 tarihli Arazi Kanunnamesi’ni çalışmanın başlangıç tarihi olarak belirliyor. Çalışma, Türkiye’nin yüz elli yıllık tarımsal dönüşümüne olduğu kadar, ülkenin sosyal tarihine dair önemli ipuçları da sunuyor diyebiliriz.