Gilles Deleuze – Nietzsche ve Felsefe (2011)

  • NIETZSCHE VE FELSEFE, Gilles Deleuze, çeviren: Ferhat Taylan, Norgunk Yayıncılık, felsefe, 248 sayfa

Gilles Deleuze’ün 1962’de yayımlanan ‘Nietzsche ve Felsefe’ adlı eseri, hem Deleuze’ün Friedrich Nietzsche ilgisinin en somutlaştığı, hem de Nietzsche çalışmalarına yeni bir boyut getiren incelemelerden. Nietzsche’nin yayımlanmış tüm çalışmaları üzerinden hareket eden Deleuze burada, Nietzsche ile Hegel arasında bir uzlaşmanın neden mümkün olmadığını ve Nietzsche felsefesinin anlamını, kapsamlı bir şekilde araştırıyor. Nietzsche felsefesinin kavgacı yanının çok önemli olduğunu söyleyen Deleuze, Nietzsche’nin mutlak bir anti-diyelektik oluşturduğunu belirtiyor. Elimizdeki kitap, bu kavgacı ve çığır açan felsefenin izini sürmesiyle dikkat çekiyor.

Kenan Sarıalioğlu ve Murat Batmankaya (haz.) – Nietzsche (2006)

  • NIETZSCHE, Yayına hazırlayan: Kenan Sarıalioğlu ve Murat Batmankaya, Say Yayınları, felsefe, 479 sayfa

Bir edisyon çalışma olan ‘Nietzsche’ iki bölümden oluşuyor. Birinci bölüm, farklı yazarların kaleme aldığı ve Nietzsche’nin deliliğinden ahlak anlayışına kadar, filozofun düşün dünyasını anlatmayı, açıklamayı amaçlayan otuzu aşkın yazıdan oluşuyor. Burada Ahmet İnam tarafından kaleme alınan önsözü de unutmamak lazım. Kitabın ikinci bölümüyse, Nietzsche’nin eserlerinden bir seçmeyi içeriyor. ‘Böyle Buyurdu Zerdüşt’, ‘İyinin ve Kötünün Ötesinde’, ‘Ahlakın Soykütüğü Üstüne’, ‘Tan Kızıllığı’, ‘İnsanca, Pek İnsanca’, ‘Tan Kızıllığı’, ‘Putların Alacakaranlığı’, Ecce Homo’, ‘Deccal’ ve ‘Eğitimci Olarak Schopenhauer’ bu bölümde yer alan kitaplar.

Michel Guérin – Kahraman Sokrates Nietzsche (2006)

  • KAHRAMAN SOKRATES NIETZSCHE, Michel Guérin, çeviren: Kenan Sarıalioğlu, Dharma Yayınları, felsefe, 319 sayfa

Michel Guérin, ‘Kahraman Sokrates Nietzsche’de “mantıkçı” bir Nietzsche’yi göz önünde bulundurmayı amaçlar. Yani kitabın asıl amacı, Guérin’in deyimiyle, Nietzsche felsefesinin realist görüntüsünün, moral bir temelinin olduğunu göstermek. Nietzsche’nin Sokrates’in durumundan etkilendiğini söyleyen Guérin, Sokrates’in kuramsal felsefesinin, felsefeyi bilim yönüne çekerken, Nietzsche felsefesinin, “filozoflar ve din kurucuları arasındaki yakınlık”la ilgilendiğini belirtiyor. Dolayısıyla Guérin’in bu kitabının çerçevesi, Sokrates’e benzeyen ve ondan ayrılan yönleriyle, bir din kurucusu, bir peygamber olarak Nietzsche’nin kendi felsesidir. Guérin’e göre, Nietzsche’yi “kahraman Sokrates” yapan şey, “soruna karşı sesini yükseltmek zorunda” oluşudur. Postmodern çağda, yanılsamanın hakikatin yerini tutmasıyla, geç de olsa büyük ilgi çekmeye başlayan Nietzsche felsefesi, bu kitapta, postmodern çağın tutkusu olan yanılsamayı üretme özellikleriyle ele alınıyor.